Świadectwo i przekazywanie tego, czego sami doświadczyliśmy, jest naturalną konsekwencją
wyrażania siebie w tańcu. Nie tworzymy idei, nie stawiamy przed sobą górnolotnych celów
zmieniania świata. Ale tańcząc z pasją i miłością, głosimy dobroć Boga i piękno Jego stworzenia.
Chcemy być tańczącymi iskrami Jego Miłosierdzia, przynoszącymi światło i nadzieję tam, gdzie wydaje
się, że radość na zawsze przeminęła. Dzielimy się swoimi talentami, ale i tym, co Bóg wlał w nasze
serca. Taniec współczesny pozwala nam to wyrazić. Stając się odbiciem naszych przeżyć, staje się
jednocześnie opowieścią o Miłości Boga, który wielkie rzeczy uczynił dla nas. Z kolei samo
doświadczenie wzruszenia czy dotknięcia serca jest łaską Ducha Świętego, który „przychodzi z
pomocą naszej słabości” (Rz 8, 26) i, pomagając nam modlić się przez taniec, przynosi ukojenie
wszędzie tam, gdzie opowiada się prawdę o Bożej Miłości.
Kontemplacja scen z życia Jezusa i Maryi z jednej strony pomaga uświadomić sobie wielkość i Miłość Boga, a z drugiej strony ich człowieczeństwo i bliskość wobec nas
w przeżywaniu różnych doświadczeń życiowych – radości, wesela, bólu, łez, cierpienia, a wreszcie wiary i nadziei. Maryja pomaga nam zbliżyć się do Jezusa i doświadczyć Jego Miłości, ponieważ jest pierwszą, która jej doznała. Ona przed nami doświadczyła także samotności, lęku, cierpienia. Jednak pokazuje, że doświadczenia te, przeżywane w duchu wiary, pozwalają odnaleźć pokój i wytrwałość oparte na zaufaniu Bogu. Jej heroiczne „fiat” może pomóc także nam w przyjęciu tego, co trudne w naszym życiu. Uczy nas,
że przejście przez niełatwe doświadczenia jest możliwe tylko w całkowitym zawierzeniu Bożej dobroci. Jednocześnie wskazuje na to, żebyśmy nie zatrzymywali uwagi na cierpieniu, ponieważ jest nadzieja – nadzieja zbawienia-Prawdziwego Życia, którą przyniósł Jezus, ukazując prawdę o nas samych, przebaczenie i nieskończoną Miłość, którą On sam objawił na krzyżu. Maryja przyjęła tę Miłość i zachęca nas do tego samego. Odkrywając przed nami swoje serce, daje się poznać, a więc chce być blisko nas – jako Matka
i jako Przyjaciółka.
Wierzymy, że Prawda objawiona w Ewangelii jest Prawdą o Życiu i Miłości. To dzięki poznawaniu jej doświadczamy autentycznego szczęścia. Taneczne obrazy, poprzez które ją przedstawiamy, przypominają o podstawowych wartościach w życiu człowieka i tych cnotach, które budują jego szlachetność: miłości, wierze, nadziei, dobroci, poświęceniu, pokorze… Przywracają także to spojrzenie na rodzinę, które zachęca do pielęgnowania więzi międzyludzkich, na wzór Świętej Rodziny. Wierzymy, że w świecie, który łatwo odwraca kolejność wartości, przekładając powierzchowne dążenia i zysk ponad prostotę ludzkiego spotkania, uśmiechu czy pomocy, głoszenie Prawdy – poprzez tak poruszającą formę ekspresji, jaką jest taniec – ma moc przerwania obojętności serc i budzenia – na nowo – pragnienia bycia darem dla drugiego człowieka.
Kontemplacja scen z życia Jezusa i Maryi z jednej strony pomaga uświadomić sobie wielkość i Miłość Boga, a z drugiej strony ich człowieczeństwo i bliskość wobec nas
w przeżywaniu różnych doświadczeń życiowych – radości, wesela, bólu, łez, cierpienia, a wreszcie wiary i nadziei. Maryja pomaga nam zbliżyć się do Jezusa i doświadczyć Jego Miłości, ponieważ jest pierwszą, która jej doznała. Ona przed nami doświadczyła także samotności, lęku, cierpienia. Jednak pokazuje, że doświadczenia te, przeżywane w duchu wiary, pozwalają odnaleźć pokój i wytrwałość oparte na zaufaniu Bogu. Jej heroiczne „fiat” może pomóc także nam w przyjęciu tego, co trudne w naszym życiu. Uczy nas,
że przejście przez niełatwe doświadczenia jest możliwe tylko w całkowitym zawierzeniu Bożej dobroci. Jednocześnie wskazuje na to, żebyśmy nie zatrzymywali uwagi na cierpieniu, ponieważ jest nadzieja – nadzieja zbawienia-Prawdziwego Życia, którą przyniósł Jezus, ukazując prawdę o nas samych, przebaczenie i nieskończoną Miłość, którą On sam objawił na krzyżu. Maryja przyjęła tę Miłość i zachęca nas do tego samego. Odkrywając przed nami swoje serce, daje się poznać, a więc chce być blisko nas – jako Matka
i jako Przyjaciółka.
Wierzymy, że Prawda objawiona w Ewangelii jest Prawdą o Życiu i Miłości. To dzięki poznawaniu jej doświadczamy autentycznego szczęścia. Taneczne obrazy, poprzez które ją przedstawiamy, przypominają o podstawowych wartościach w życiu człowieka i tych cnotach, które budują jego szlachetność: miłości, wierze, nadziei, dobroci, poświęceniu, pokorze… Przywracają także to spojrzenie na rodzinę, które zachęca do pielęgnowania więzi międzyludzkich, na wzór Świętej Rodziny. Wierzymy, że w świecie, który łatwo odwraca kolejność wartości, przekładając powierzchowne dążenia i zysk ponad prostotę ludzkiego spotkania, uśmiechu czy pomocy, głoszenie Prawdy – poprzez tak poruszającą formę ekspresji, jaką jest taniec – ma moc przerwania obojętności serc i budzenia – na nowo – pragnienia bycia darem dla drugiego człowieka.